گورامی مرواریدی

نام علمی : Trichogaster leeri
نام : گورامی مرواریدی ( Peari gourami )
بومی منطقه : مالزی، سوماترا و جزایر بورنئو
نامهای دیگر : Trichopodus leeri, Osphromcnus trichopterus, Trichopus lecri
اندازه جنس نر: طول نهایی ۱۲ سانتیمتر
اندازه جنس ماده : طول نهایی کمتر از ۱۲ سانتیمتر
اسیدیته آب:۵/۶تا۵/۸
سختینه آب :۵تا۳۰
دمای مورد نیاز : ۲۴ تا ۲۸ درجه سانتی گراد
در میان ماهیها نگهداری از گورامی مرواریدی کم درد سر تر و راحت تر از بقیه است. این ماهی می‌تواند اختلاف زیاد PH را تحمل کند.دارای اندام تنفسی اضافی است که به او کمک می‌کند اکسیژن مورد نیازش را به طور مستقیم از محیط بیرون آب کسب کند. این ماهی متعلق به رودخانه‌های کم عمق با جریان آرام در مناطق نزدیک به خط استوا ست. اغلب در سطوح میانی و بالایی آب شنا می‌کند. دمای مناسب برای این ماهی حدود ۲۴ تا ۲۸ درجه سانتی گراد است.

رژیم غذایی
این ماهی زمانی که به صورت آزاد زندگی می‌کند از لارو پشه، کرمهای خونی، بی مهرگان آبزی و جلبکها و گیاهان آبی تغذیه می‌کند. گاهی هم در رفتاری شبیه به Archer fish به شکار حشراتی که نزدیک سطح آب هستند می‌پردازد. در آکواریوم از غذاهای پولکی استفاده کرده و گاهی به خوردن میگوی زنده آب شور و غذاهای منجمد مانند کرمهای خونی علاقه نشان می‌دهد.

بیماری ها
به طور تقریب تمام گورامی هادر مزارع رشد و پرورش یافته اند و مشکل یا بیماری خاصی ندارند. گورامی های وحشی که از رودخانه‌ها جمع آوری می‌شوند، ممکن است مشکل عفونت آبشش داشته باشند. در این صورت باید درمانهای گسترده انگلی در مورد آنها به کار رود.

رفتار شناسی ماهی
ماهی آرام و صلح جویی است. گاهی از ماهیهای بزرگ‌تر و ستیزه جو مانند سیچلاید آمریکای مرکزی و ماهیهای بزرگ آبهای شیرین می ترسد. در فصل تخمریزی گورامی مرواریدی نر گاهی به درگیری و زدن ضربه یا باله سینه‌ای خود می‌پردازد.

تفاوت بین ماهی نر و ماده در اغلب گورامیها( ویژگیهای جنسی )
باله پشتی گورامی مرواریدی نر و نوک تیزتر از باله پشتی گورامی مرواریدی ماده است. لبه‌های باله مخرجی گورامی ماده فاقد کشیدگی است. بین باله مخرجی و دمی ماهی نر فاصله وجود دارد. گلو وشکم ماهی نر بالغ نارنجی رنگ می‌شود درحالی که گلو و شکم گورامی ماده نقره‌ای رنگ باقی می ماند.

تولید مثل اغلب گورامیها از جمله گورامی مرواریدی
گورامی مرواریدی نر در لابلای گیاهان شناور یک لانه حبابی می سازد و اگر گیاه شناوری موجود نباشد درگوشه‌های آکواریوم به تولید لانه حبابی می‌پردازد. چند شاخه گیاه شناور به روند لانه سازی کمک می‌کند. شکم گورامی مرواریدی ماده، قبل از تخم ریزی به طور قابل توجهی بزرگ‌تر می‌شود. در دوره قبل از تخم ریزی به طور قابل توجهی بزرگ‌تر می‌شود.

تولید مثل در آکواریوم
در دوره قبل از تخم ریزی در یک آکواریوم کوچک باید چندین مخفیگاه وجود داشته باشد. توصیه می‌شود عمق آب در آکواریومی که در آن تخم ریزی انجام می‌شود کمتر از ۱۵ سانتی متر باشد و دراین هنگام از فیلتر اسفنجی هواده استفاده شود. زمانی که لانه آماده شد. گورامی نر به تحریک گورامی ماده می‌پردازد و او را وادار می‌کندکه به سمت لانه برود. اگر گورامی ماده برای تخم ریزی آماده باشد به سمت لانه رفته و آنجا منتظر می ماند. در این زمان ماهی نر به دور ماهی ماده حلقه می‌زند، درحالی که به آرامی دور یکدیگر می چرخند و می غلتند تخمها و اسپرمها در آب رها می‌شوند. تخمهای شناور به سمت سطح آب می‌روند و تخمهایی که پراکنده شده اند توسط ماهی نر جمع شده و به لانه برده می‌شوند. پس از تخم ریزی بهتر است با دقت گورامی ماده را از آکواریوم خارج می‌کنند تا از آزار ماهی نر که به تنهایی وظایف والدین را انجام می‌دهد، در امان بماند. پس از گذشت ۲۴ ساعت بیش از ۵۰۰ لارو از تخمها خارج می‌شود ( لاروها ۲۴ ساعت پس از لقاح از تخمها خارج می‌شوند ) و بعد از ۴ روز کیسه زرده آنها جذب می‌شود. در این مرحله توصیه می‌شود که ماهی نر را از آکواریوم خارج شود زیرا ممکن است غریزه نگهداری از لاروها در او کاهش یابد و از بچه ماهیها به جای غذا استفاده نماید. بچه ماهیها بسیار کوچک هستند و به غذای مایع مخصوص بچه ماهیها نیاز دارند. غذاهایی از قبیل: غذاهای فشرده بسیار کوچک بچه ماهی، infusoria ، روتیفرهای زنده. پس از یک هفته بچه ماهیها باید به قدری بزرگ شده باشند که بتوانند از غذای پودری بچه ماهی و بچه میگوی آب شور تغذیه کنند. در آکواریوم های مخصوص پرورش بچه ماهی آب آکواریوم را به مقدار کم در حدود یک پنجم در روز تعویض می‌کنند. عمل تعویض آب و استفاده از فیلتر اسفنجی باعث کاهش مواد زائد و نیتراتها درآب آکواریوم می‌شود. به منظور جلوگیری از خروج بچه ماهیها در هنگام تعویض آب از جورابهای ساق بلند زنانه و یا پارچه‌های پنبه‌ای استفاده می‌کنند به نحوی که جلوی لوله سیفون را بگیرند و مانع از مکیده شدن بچه ماهیها شوند.این امر که در ماه اول دمای آب جدید باید به دمای آب تعویض شده نزدیک باشد از اهمیت بسزایی برخوردار است زیرا ثبات دمای آب باعث کاهش استرس بچه ماهی ماهیها می‌شود، بخصوص زمانی که اندام تنفسی تکمیلی آنها ( لابرینت ) درحال رشد وتکامل است.