ماهی نسبتا صلح طلب که بومی رودخانه ی آمازون بوده و تا 20 سانتیمتر رشد می کند.البته نباید زیاد به صلح طلبی این ماهی دل بست چون بسیار حساس و قدرتمند است وحتی پیرانا ها هم جرات نزدیک شدن و درگیری با این ماهی را ندارند.سورم(Heros Severum) ها معمولا بیشتر گیاهان آکواریومی را از بین خواهند برد بنابراین به کسانی که دوست دار گیاهان اکواریومی هستند توصیه می کنیم که قید این ماهی را بزنند.همچنین از دیگر عادت های بد این ماهی کندن چاله در کف آکواریوم است. چون بعد از بزرگ شدن می تواند ماهی های کوچک را شکار کند بهتر است با ماهی های هم نوع خودش نگهداری شود.
شرایط مناسب برای نگهداری آنها از قرار زیر است: دما بین 22-25 درجه سانتیگراد سختی(dH) 4-6 و pH حدود 6-6.5
سورم ها انواع غذاهای بسته بندی شده چون پلت ها،پولکی و... را می پذیرند.همچنین سبزیجات تازه ای چون کاهو اسفناج کدو و نخود آب پز(پوست گرفته) را به خوبی دیگر غذا ها خواهند خورد.
سورم نیز تا اندازه ای مثل دیسکوس خجالتی است و معمولا گوشه ای از آکواریوم را انتخاب کرده و اکثر ساعات روز را در این مکان می گذراند.عاملی که باغث می شود تا این ماهی نزد ماهی های دیگر خطرناک جلوه کند دندان های جلویی این ماهی است که هیچ ماهی ای دلش نمی خواهد تا بوسیله ی آنها زخمی شود.شکل ظاهری این ماهی دیسک مانند است که شباهتی نبز به دیسکوس دارد.سورم ها در سه رنگ طلایی،سبز و فیروزه ای عرضه می شوند. باله های شکمی به رنگ مسی است9-8 خط عمودی تیره رنگ نیز در طول بدنش به چشم می خورد.این خطوط بیشتر در دوران جوانی به ظاهر می شوند و با بزرگ شدن و بالغ شدن سورم ها تنها نیمی از آنها که به باله ی دمی ماهی نزدیک تر هستند باقی می مانند.با این حال این ماهی قادر است تا این خطوط و رنگ های بدنش را روشن و خاموش کند.چشمان این ماهی رنگ شاخصی از قرمز و نارنجی دارند.
باله ی پشتی و مخرجی ماهی نر در مقایسه با ماده نوک تیز تر بوده و اندازه اش نیز درازتر از باله ی ماده است.که این باله ها در ماهی نر تا نزدیکی باله ی دمی کشیده می شود.رنگ نر و ماده در حالت کلی یکی است ولی ماده ها کمی رنگ پریده تر بوده و خطوط آبی رنگ کرمی شکل در سر ماده ها بسیار کم است(ندارند). نر بالغ باله های درازتر و نوک تیز تری دارد.ماهی ماده(بالغ) نقطه ی تیره رنگی بر روی باله ی پشتی درست در بالای دومین راه خود (بین دومین و آخرین راه) دارد. در طول دوران تکثیر بسیارپرخاشگر می شوند و به تعقیب دیگر ماهی ها می پردازند.برای تکثیر تنها روش این است که اجازه دهید ماهی جفت خودش را خودش انتخاب کند.ولی به خاطر داشته باشید که سورم ها بسیار مشکل پسند هستند و ممکن است این امر زمان زیادی از شما بگیرد.از اولین نشانه های انتخاب جفت قفل کردن لبها و نیز مجادله ی بین جفت غالب با دیگر هم تانکی ها و سورم ها است.البته بسیار به ندرت اقدام به جفت گیری می کنند.تکثیر آنها باید در تانکی مجزا انجام شود.کف پوش تانک باید از سنگ های تیره رنگ تشکیل شود.این ماهی از داشتن مکان هایی برای مخفی شدن بسیار خوشش می آید که برای این منظور می توان از گلدان های سفالی استفاده کرد که علاوه بر ایجاد مکانی برای مخفی شدن سورم ها بستر مناسبی نیز برای تخم ریزی آنها فراهم می کند.همپنین بسیار به شرایط آب آنها دقت کنید زیرا بسیاری از بیماری های آنها به خاطر شرایط نا مطلوب آب است. بعد از تخم ریزی بطور کامل از تخم ها نگهداری می کنند.ماهی ماده بالای سر تخم هایی که ممکن است به 1000 عدد برسد ایستاده و از آنها مراقبت می کند.بچه نیز در دهان والدین مراقبت می شوند و برای شکار کردن بیرون می آیند.غذای مناسب برای بچه ها، آرتمیای تازه از تخم در آمده و یا پولکی می تواند باشد.
شرایط مناسب برای نگهداری آنها از قرار زیر است: دما بین 22-25 درجه سانتیگراد سختی(dH) 4-6 و pH حدود 6-6.5
سورم ها انواع غذاهای بسته بندی شده چون پلت ها،پولکی و... را می پذیرند.همچنین سبزیجات تازه ای چون کاهو اسفناج کدو و نخود آب پز(پوست گرفته) را به خوبی دیگر غذا ها خواهند خورد.
سورم نیز تا اندازه ای مثل دیسکوس خجالتی است و معمولا گوشه ای از آکواریوم را انتخاب کرده و اکثر ساعات روز را در این مکان می گذراند.عاملی که باغث می شود تا این ماهی نزد ماهی های دیگر خطرناک جلوه کند دندان های جلویی این ماهی است که هیچ ماهی ای دلش نمی خواهد تا بوسیله ی آنها زخمی شود.شکل ظاهری این ماهی دیسک مانند است که شباهتی نبز به دیسکوس دارد.سورم ها در سه رنگ طلایی،سبز و فیروزه ای عرضه می شوند. باله های شکمی به رنگ مسی است9-8 خط عمودی تیره رنگ نیز در طول بدنش به چشم می خورد.این خطوط بیشتر در دوران جوانی به ظاهر می شوند و با بزرگ شدن و بالغ شدن سورم ها تنها نیمی از آنها که به باله ی دمی ماهی نزدیک تر هستند باقی می مانند.با این حال این ماهی قادر است تا این خطوط و رنگ های بدنش را روشن و خاموش کند.چشمان این ماهی رنگ شاخصی از قرمز و نارنجی دارند.
باله ی پشتی و مخرجی ماهی نر در مقایسه با ماده نوک تیز تر بوده و اندازه اش نیز درازتر از باله ی ماده است.که این باله ها در ماهی نر تا نزدیکی باله ی دمی کشیده می شود.رنگ نر و ماده در حالت کلی یکی است ولی ماده ها کمی رنگ پریده تر بوده و خطوط آبی رنگ کرمی شکل در سر ماده ها بسیار کم است(ندارند). نر بالغ باله های درازتر و نوک تیز تری دارد.ماهی ماده(بالغ) نقطه ی تیره رنگی بر روی باله ی پشتی درست در بالای دومین راه خود (بین دومین و آخرین راه) دارد. در طول دوران تکثیر بسیارپرخاشگر می شوند و به تعقیب دیگر ماهی ها می پردازند.برای تکثیر تنها روش این است که اجازه دهید ماهی جفت خودش را خودش انتخاب کند.ولی به خاطر داشته باشید که سورم ها بسیار مشکل پسند هستند و ممکن است این امر زمان زیادی از شما بگیرد.از اولین نشانه های انتخاب جفت قفل کردن لبها و نیز مجادله ی بین جفت غالب با دیگر هم تانکی ها و سورم ها است.البته بسیار به ندرت اقدام به جفت گیری می کنند.تکثیر آنها باید در تانکی مجزا انجام شود.کف پوش تانک باید از سنگ های تیره رنگ تشکیل شود.این ماهی از داشتن مکان هایی برای مخفی شدن بسیار خوشش می آید که برای این منظور می توان از گلدان های سفالی استفاده کرد که علاوه بر ایجاد مکانی برای مخفی شدن سورم ها بستر مناسبی نیز برای تخم ریزی آنها فراهم می کند.همپنین بسیار به شرایط آب آنها دقت کنید زیرا بسیاری از بیماری های آنها به خاطر شرایط نا مطلوب آب است. بعد از تخم ریزی بطور کامل از تخم ها نگهداری می کنند.ماهی ماده بالای سر تخم هایی که ممکن است به 1000 عدد برسد ایستاده و از آنها مراقبت می کند.بچه نیز در دهان والدین مراقبت می شوند و برای شکار کردن بیرون می آیند.غذای مناسب برای بچه ها، آرتمیای تازه از تخم در آمده و یا پولکی می تواند باشد.
