اندازه اين ماهي که بومي رودخانه آمازون است تا 15 سانتِيمتر مي رسد .آکوآريوم دارها بعد از گوپی ها به نگهداری و تکثير انواع آن علاقه مند مي باشند ووقتی اندازه بدن آنها به 15 سانتيمتر مي رسد فاصله نوک باله پشتي تا نوک باله مخرجي بصورت وجب باز تا 26 سانتیمتر ميرسد.بنابراين طول آن ازعرض بدن کمتر است .باله های پشتی و مخرجی آن بسيار بلند و دارای نوارهای تيره عمودی برروی بدن ميباشد .بدن آن بشدت فشرده است. تشخيص نر و ماده نسبتاً مشکل است.با وجود اين علائم ثانوی جنسی عبارتند از :
1 : فاصله بين باله های شکمی و ابتدای مخرج در ماهی نر از ماهی ماده کوتاهتر است.
2 : بدن ماهی نر در این منطقه محدب تر از ماهی ماده است، لذا زاويه ای که بين مخرج و بدن به وجود مي آيد در ماهی نر بزرگتر است .
3 : مخرج ماهی ماده از ماهی نر بزرگتر است .
4: شعاعهای باله مخرجی در قسمت نزديک به دم در ماهی ماده بلندتر از ماهی نر است ، در نتيجه قسمت عقبی باله مخرجی ماهی ماده بلند تر از ماهی نر مي باشد .
5 : قسمت فوقانی ساقه دمی ماهی ماده تيره تر است .
6 : شعاع سخت باله پشتی ماهی نر کمی بلند تر است .
7: نوارتيره عمودی که از چشم ماهی نر مي گذرد انحنای کمتری از همين نوار در ماهی ماده دارد .
8 : آرواره پايينی ماهی نر کمی جلوتر از آرواره پايينی ماهی ماده قرار دارد.
با وجود همه تفاوتهای داده شده ، امکان اشتباه در تعيِین جنس اين ماهی وجود دارد .از آنجا که فرشته ماهی به شدت مورد توجه علاقمندان به نگهداری ماهي های زینتی میباشد ، لذا از طريق گزينش و تکثير انتخابی تاکنون نژادهایی از اين ماهی به نامهای فرشته ماهی طلايی ، فرشته ماهی سياه مخملی، فرشته ماهی مرمری ، فرشته ماهی نيمه سياه ، فرشته ماهی دودی و فرشته ماهی سياه باله بلند(چل گیس) به وجود آمده است.